تحلیل زیباشناختی مولفه‌های نقاشی گروتسک در آثار فرانسیسکو گویا

Aesthetic Analysis of Grotesque Painting Components in Francisco Goya’s Works

نویسندگان :

محدثه نهاوندی¹،
موسسه آموزش عالی فردوس(مسئول)¹
تعداد صفحات : 14
چکیده :

گروتسک سبکی در هنر و ادبیات است که در قرن شانزدهم در ایتالیا شکل گرفت و در طول قرن هفدهم توسعه یافت. گروتسک ترکیبی از ترس و طنز یا مرزی بین این دو با تکیه بر موضوعات تلخ یا منزجرکننده است. هنرمندان بسیاری پیروی این سبک بوده‌اند. فرانسیکو گویا و پیتر بروگل با به کارگیری مولفه‌های گروتسک، آثاری برجسته و قدرتمند در تاریخ هنر خلق نموده‌اند. گویا از مولفه‌های گروتسک به عنوان وسیله‌ای برای بیان ابعاد تاریک و تلخ سیاسی و اجتماعی دوران خود استفاده می‌کردند. در این پژوهش، به شناسایی مولفه‌های نقاشی گروتسک و تحلیل دو اثر از فرانسیسکو گویا پرداخته می‌شود. هدف از انجام این پژوهش، آشنا شدن با سبک گروتسک و مؤلفه‌های آن و تبیین این مؤلفه‌ها در دو اثر ساتورن پسرش را می‌بلعد و سبت جادوگران می‌باشد. در این مقاله، سعی و تلاش بر این بود که به این پرسش‌ها پرداخته شود: گروتسک چیست؟ و چه مؤلفه‌هایی دارد؟ و کدامیک از آن‌ها در آثار گویا وجود دارد؟ در این پژوهش، گردآوری اطلاعات با روش کتابخانه‌ای و تحلیل کیفی انجام شد. این پژوهش نشان می‌دهد که کلمه گروتسک پس از کشف نقاشی‌های عجیب و غریب در ویرانه‌های کاخ شاهزاده نرون در رم به هر چیز زشت و ناپسند، غیرعادی، مرموز و مشمئز‌کننده تعلق گرفت. این سبک دارای مؤلفه‌هایی همچون وحشت‌آفرینی، طنز، هجو، جنون، اغراق و افراط، بی‌قاعدگی، ناهماهنگی و مسخ و دگردیسی است. ترکیب انسان، حیوانات و گیاهان و خلق تصاویری نابه‌هنجار برای ایجاد احساسات متضاد در بیننده، از ویژگی‌های این سبک است که طی این پژوهش در دو اثر گویا مطالعه می‌شود.

چکیده انگلیسی :

Grotesque is a style in art and literature that originated in Italy in the 16th century and developed throughout the 17th century. Grotesque combines horror and humor or a border between the two, relying on grim or disgusting themes. Many artists have followed this style. Francisco Goya and Pieter Bruegel have created outstanding and influential works in art history using grotesque elements. They used grotesque elements to express their era’s dark and bitter political and social aspects. This research identifies the components of hideous painting and analyzes two works by Francisco Goya. This research aims to familiarize oneself with the grotesque style and its components and explain them in two works: Saturn Devours His Son and The Witches’ Sabbath. In this article, the effort was to address these questions: What is grotesque? And what are its components? And which of them are there in Goya’s works? This research used the library method and qualitative analysis to collect data. This research shows that after discovering strange paintings in Prince Nero’s palace ruins in Rome, the word grotesque was assigned to everything ugly and obscene, unusual, mysterious, and disgusting. This style includes horror, humor, satire, madness, exaggeration and excess, irregularity, inconsistency, and metamorphosis. The combination of humans, animals, and plants and the creation of abnormal images to create conflicting emotions in the viewer are the characteristics of this style, which are studied in two illustrative works during this research.

موضوع : مقاله
کلمات کلیدی : نقاشی، گروتسک، فرانسیسکو گویا، زیبایی‌شناسی
کلمات کلیدی انگلیسی: painting, grotesque, Francisco Goya, aesthetics
مراجع :
آدامز، جیمز لوتر و یتس، ویلسون. (۱۳۹۴). گروتسک در هنر و ادبیات. ترجمه آتوسا راستی. تهران: قطره. اسدی، علیرضا؛ شوهانی، علیرضا و اسماعیلی نیا، فاطمه. (۱۳۹۸). «بررسی جلوه‌های گروتسک در آثار بهرام صادقی و اوژن یونسکو». پژوهشنامۀ ادبیات داستانی. ۸(۱). ۱-۲۲. امین خندقی، جواد. (۱۳۹۳). «تبیین داوری زیباشناختی از منظر فارابی با بهره‌گیری از ایده‌آل کانت». کیمیای هنر. 3(۱۰). 67-78. امین خندقی، جواد و سلمانی، علی. (۱۳۹۴). «نسبت ایده‌آل زیبایی و زیبایی وابسته در فلسفۀ کانت». پژوهش‌های فلسفی. 9(16). 43-60. پاکباز، روئین. (۱۴۰۰). دایرة المعارف هنر. تهران: فرهنگ معاصر. حسینی، سیدحسن. (۱۳۹۱). فرهنگ کوچک وحشت (سینما و ادبیات). تهران: ساقی. رادی، مطهر. (۱۳۹۳). «در باب زیبایی‌شناسی». نقد کتاب و هنر. 1(۳و۴). طاهری، علیرضا و کشتی آرا، مهرداد. (۱۴۰۱). «واکاوی مفهوم گروتسک در ادبیات و نقاشی (دوره رنسانس)». رهپویه هنر. ۵(۱). ۲۷-۳۷. عرب زاده، جمال؛ موسوی اقدام،کامبیز و افتخاری، یکتا. (۱۳۹۴). «تحلیل نقاشی‌های پیتر بروگل بر اساس اندیشه‌های میخائیل باختین». کیمیای هنر. 4(14). 31-52. کامرانی، بهنام. (۱۳۸۰). «گروتسک در نقاشی». هنر. (۴۹). ۱۱۴-۱۳۵. کشمیری، مریم وکاظمی ملک محمودی، زهرا. (۱۴۰۱). «اثری از فرانسیسکو گویا در ایران: ویژگی‌ها، پیوستگی‌ها و گسستگی‌ها با دیگر آثار». پژوهشنامۀ گرافیک و نقاشی. 4(7). 88-105. محمدی، رهی. (۱۳۹۲). «مفهوم اسنوبیسم در آثار چاپ‌های دستی فرانسیسکو گویا از مجموعۀ کاپریس». چیدمان. 2(۴). ۷۳-۷۷. نامجو، عباس و مظفر نژاد، افسانه. (۱۴۰۰). «رویکرد گروتسکی (عجایب‌نگارانه) در آثار نقاشان معاصر ایران؛ مطالعۀ موردی: آثار بهمن محصص، پروانه اعتمادی و احمد امین نظر». دانش هنرهای تجسمی. ۶(۷). ۶۳-۷۳.

---

تعداد بازدید از مقاله : 105
تعداد دانلود فایل : 21