ماهنامه علمی - تخصصی مطالعات میان‌رشته‌ای هنر و علوم انسانی
Interdisciplinary Studies of Arts and Humanities

:: مقاله مرتبط با : جلد آبان 1402 ، شماره 12 , 2

The Concept of Lines in the Paintings “Hurmuzd I’s Last Testament to Prince Bahram I” and “Joseph’s Flight from Zuleykha”




نویسندگان :
لیلا بهروزی مطلق1،
موسسه آموزش عالی فردوس(مسئول)1
تعداد صفحات : 16
چکیده :

خط اصلی‌ترین عامل جهت ارائه و بازتاب دنیای پیرامون بوده است و از همان ابتدا، به عنوان عامل بصری مطمئنی در جهت انتقال شکل به خدمت درآمده است. در این روند، نقاش خطی را بر صفحه اثر طرح می‌کند. با طرح اولین خط، تصویر درون او اولین گام را به سوی پیدایش برداشته و طرح دیگر خطوط در جهت مختلف رفته رفته، تصویر سیال درون او را وضوح می‌بخشد. خط مهمترین عنصر در طراحی است و نشان‌دهنده جهت و موقعیت و مرز سطح‌ را تشکیل می‌دهد و آن را محدود می‌کند. وقتی می‌خواهیم حس‌های مختلف را القا کنیم باید از خطوط مختلف استفاده کنیم. این پژوهش ابتدا در رابطه با معنای خطوط ‌و جایگاه آن ‌در نگارگری توضیح می‌دهد و خطوط به صورت کامل تحلیل می‌شود. در رابطه با دو نگاره‌ که در شاهنامه شاه‌ طهماسب و بوستان‌ سعدی به‌ صورت جداگانه بررسی می‌شود و نگارگران به‌ نامی‌که نگارنده ‌این دو اثر هستند، کمال‌الدین‌ بهزاد، مکتب هرات و آقا میرک مکتب صفوی معرفی می‌شوند. در آخر، اینکه در این دونگاره، خطوط چقدر می‌توانند بر موضوع تأثیر بگذارد.‌ هدف اصلی این پژوهش، ‌در نگاره‌‌های آخرین وصیت اورمزد اول‌ به شاهزاده ‌بهرام‌ اول و گریز یوسف از زلیخا مفهوم خطوط‌ را بازشناسی ‌می‌کند و اینکه هنرمند با چه مهارتی خطوط را با موضوع هماهنگ‌کرده است. پرسش اصلی در این پژوهش این است که خطوط ‌در این دو نگاره‌ چه مفهومی دارد؟ پژوهش حاضر از نوع بنیادی و ماهیت آن، توصیفی - تحلیلی است. شیوه گردآوری مطالب،کتابخانه‌ای به همراه مشاهده تصاویر بوده است. نتیجه‌ای که از این پژوهش می‌توان گرفت، این است که خطوط نقش بسزایی را در موضوع و مفهوم اثر دارد و نگارگران در آن دوران چقدر اصول طراحی و استفاده از خطوط را برای مفهوم موضوع رعایت می‌کردند. این ویژگی بیان‌گر نقطه اوج و سرآمد نقاشی ایرانی است.



چکیده انگلیسی :

The line has been the main factor for presenting and reflecting the surrounding world, and from the very beginning, it has served as a reliable visual factor for transferring form. In this process, the painter draws a line on the canvas. With the design of the first line, the image inside him took the first step towards creation, and the design of the other lines gradually in different directions gives clarity to the fluid image inside him. The line is the most essential element in the design and indicates the direction and position of the surface and limits it. We have to use different lines when we want to convey different feelings. This research first explains the meaning of lines and their place in painting, and then the lines are analyzed thoroughly. Regarding the two paintings that are examined separately in the Shahnameh of Shah Tahmasab and Bostan Saadi, and the painters who wrote these two works, Kamaluddin Behzad, Herat school and Agha Mirek, Safavi school, are introduced. In the end, how much can the lines affect the subject in this Dongara? This research aims to recognize the concept of lines in the paintings “Hurmuzd I’s Last Testament to Prince Bahram I” and “Joseph’s Flight from Zuleykha” and how skillfully the artist uses the lines—coordinated with the topic. The main question in this research is, what is the meaning of the lines in these two paintings? The current study is of a fundamental type, and its nature is descriptive-analytical. The method of collecting materials was a library along with viewing images. The conclusion that can be drawn from this research is that lines play a significant role in the theme and concept of the work and how much the painters of that era followed the principles of designing and using lines for the idea of the theme. This feature expresses the peak and excellence of Iranian painting.



موضوع : مقاله
کلمات کلیدی : خطوط، نگارگری، صفوی، تیموری
کلمات کلیدی انگلیسی: lines, painting, Safavid, Timurid
مراجع :
آژند، یعقوب. (1393). مکتب نگار‌گری اصفهان. تهران: متن. اسکندر‌پور‌خرمی، پرویز. (1378). آیین هنر و آموزش نقاشی ایرانی نگار‌گری. تهران: سوره مهر. پاکباز، رویین. (1379). نقاشی ایران (از دیرباز تا امروز). تهران: زرین و سیمین. تقی‌زاده، هادی. (1371). خط در نقاشی. مشهد: کلهر. جامی. (1378). مثنوی هفت اورنگ. تهران: مرکز مطالعات ایرانی. کن‌بای، شیلا. (1391). نقاشی ایرانی. ترجمه مهدی حسینی. تهران: دانشگاه فرهنگ. ولش، استوارت کری. (1391). اوج نگار‌گری. تهران: پژوهشکده هنر.
تعداد بازدید از مقاله : 19
تعداد دانلود فایل : 12

تصویر جلد


سایر شماره ها

دوره 2 (سال 1402) دوره 1 (سال 1401)

مقالات پر بازدید